تفاوت دستگاه Shrink Pack و دستگاه Stretch

دستگاه شرینک پک و دستگاه استرچ دستگاه شرینک پک و دستگاه استرچ استفاده از نایلون و سلفون به منظور بسته بندی محصولات گسترش زیادی پیدا کرده است به طوری که از صنایع خوراکی گرفته تا صنایع ساختمانی همگی با استفاده از این قابلیت کالاها را بسته بندی می کنند. این نایلون ها باعث می شوند محصول بسته بندی شده حالت زیباتری به خود گیرد و چینش محصولات به روی هم را آسان تر و از ورود گر و خاک و آب به داخل بسته جلوگیری کند.
البته استفاده از این نایلون ها به همین جا ختم نمی شود. امکان چاپ و تبلیغات زیبا به روی این روکش های پلاستیکی و متصل کردن آن ها به قوطی و یا بدنه محصول جذابیت دوچندان به این نوع از صنعت بسته بندی داده است.

ماشین آلات و تجهیزاتی که برای بسته بندی با فیلم های نایلونی ساخته شده اند متفاوت هستند که در حالت کلی به دو دسته دستگاه شرینک پک و دستگاه استرچ تقسیم می شوند . اساس کار این دو دستگاه بر مبنای کشیدن فیلم و رول پلاستیکی به دور جعبه یا بدنه محصول بنا شده است .

دستگاه Shrink Pack

شیرینگ کردن عملیاتی است که طی آن تکه ای از فیلم شیرینک روی کالا قرار می گرد و با عبور آن از کوره و تونل مخصوص حرارتی این فیلم حرارت دیده و سپس جمع و منقبض می شود به طوری که محصول در این لایه پلاستیکی محافظتی قرار می گیرد.

این فیلم ها از جنس هایی نظیر LDPE و LLDPE  و با فرمولاسیون ویژه تولید می گردد .

دستگاه Stretch

کار دستگاه استرچ بدین صورت است که وسیله مورد نظر به روی سینی دستگاه قرار داده می شود و با چرخش این سینی، فیلم استرچ به دور کالا پیچیده می شود.

فیلم های استرچ از یک نوع پلی اتیلن با چگالی پایینبه نام LDPEL تولید می شود.

در حقیقت تفاوت دستگاه شرینک پک و دستگاه استرچ در این است که در Shrink Pack کالا داخل یک بسته از فیلم شیرینک قرار می گیرد اما در Stretch کالا در پیچشی از فیلم استرچ محصور می شود.

معمولا ماشین های شیرینک پک در اندازه های بزرگتری به نسبت ماشین های استرچ ساخته می شوند . شیرینگ پک قیمت بالاتری دارد و این ماشین ها به منظور حرارت دهی به نایلون دارای تونل هستند که این موارد در قیمت تمام شده دستگاه موثر خواهد بود.